Ankaŭ la nigra leporo rondigis siajn okulojn kaj serioze pensis pri tio.
Kaj korofunde diris.
“ Ekde nun, mi deziru, ke mi ĉiam kuniĝos kun vi. ”
“ Vere ĉu vi pensas tiel? ” dimandis la blanka leporo.
“ Vere mi pensas tiel. ” respondis la nigra leporo.
“ Do, mi ĉiam kuniĝu kun vi ekde nun. ” diris la blanka leporo.
“ Ĉiam, ĉiam, por ĉiam ? ”dimandis la nigra leporo.
“ Ĉiam, ĉiam, por ĉiam ! ”respondis la blanka leporo.
La blanka leporo etendis molajn kaj blankajn siajn manojn.
La nigra leporo tenere kaptis ĝiajn manojn.
Post tiam Ili plukis la florojn de leontodoj kaj surmetis ĝin al Iliaj oreloj.
Por vidi la tiuj feliĉaj leporoj aliaj malgrandaj leporoj multe venis.
Ĉiuj, kiuj encirkliĝinte la blankan leporpn kaj la nigran leporon,
dancis la geedzniĝan dancon.
Daŭrigonte.....
No comments:
Post a Comment